تلویزیون LCD
تلویزیون LCD -طرز کار تلویزیون ال سی دی
LCD مخفف Liquid Cristal Display یا «نمایشگر کریستال مایع» است. در تلویزیون LCD، کریستال‌های مایع توسط الکتریسیته فعال می‌شوند و طوری می‌چرخند تا با عبور نور از زاویه‌ای خاص، رنگ‌های متفاوتی برای هر پیکسل تولید کنند.
برای نمایش رنگ سیاه نیز این کریستال‌ها با چرخش در زاویه‌ای خاص، آرایشی به خود می‌گیرند تا عبور نور از خود را به حداقل برسانند.
تکنیک چرخش کریستال‌های مایع مزایای بسیار زیادی با خود به همراه می‌آورد (از جمله قیمت پایین، ضخامت کم و استفاده از مواد سبک)، اما صفحات تلویزیون LCD نقاط ضعفی هم دارند که بزرگ‌ترین آن‌ها عدم توانایی نمایش رنگ سیاه است.
حتی وقتی که تمامی کریستال‌ها برای جلوگیری از عبور نور می‌چرخند، باز هم مقداری از نور پس‌زمینه از آن‌ها عبور می‌کند.
جالب اینجا است که حتی پروژکتورها و تلویزیون‌های قدیمی CRT هم چنین مشکلی – که به نشت نور (light bleed) معروف است – ندارند و این عیب تنها مختص تلویزیون‌های LCD است.
اما در تلویزیون‌های OLED چیزی به اسم نور پس‌زمینه وجود ندارد و هر پیکسل، خودش نور خود را تأمین می‌کند.
این ویژگی باعث می‌شود که برای نمایش رنگ مشکی، پیکسل مورد نظر بتواند به‌راحتی خاموش شود و سیاه‌ترین رنگ ممکن را تولید کند. همین موضوع باعث می‌شود که کنتراست تلویزیون OLED اصلا قابل مقایسه با تلویزیون LCD نباشد.
نسبت کنتراست
اصطلاح نسبت کنتراست (هنگامی که برای اشاره به نمایشگرها از آن استفاده می‌شود) به معنی تفاوت روشن‌ترین و تاریک‌ترین حالت یک نمایشگر است.
تلویزیون LCD در تاریک‌ترین حالت ممکن نیز مقداری نور از خود نشت می‌دهند و درنتیجه بهتر است هنگام خرید آن‌ها تلویزیونی را انتخاب کنید که نسبت کنتراست بیشتری داشته باشد.
برای مثال نسبت کنتراست ۱:۲۰,۰۰۰ (بخوانید یک به بیست هزار) بسیار بهتر از کنتراست ۱:۱,۰۰۰ است. در تلویزیون‌های OLED اما دیگر این دغدغه وجود ندارد. همه‌ی تلویزیون‌های OLED قادرند سیاه مطلق تولید کنند و در نتیجه کنتراست همه‌ی آن‌ها به‌اصطلاح «بی‌نهایت» است.